Bij aankomst scheen het zonnetje lekker, maar dit was van korte duur. Het heeft hier 2 dagen onafgebroken geplenst! Hierdoor werd ik gedwongen om naar sights te gaan die zich binnen bevinden. Zoals het Mongools Historisch Museum, waar veel te zien was over het ontstaan van de mensheid en de opvolgende eeuwen daarna. Een beetje jammer was dat ik hoopte op een groot deel over Djengis Kahn, maar dit was helaas maar een klein zaaltje. Een leuk weetje uit de 'biografie' van Djenghis Kahn is dat hij op zijn 13e voor het eerst, naast zijn vader, als winnaar van het slagveld afkwam. Dat hij om zijn mannelijkheid te bevestigen gelijk daarna voor de 1e keer trouwde, en dat hij op zijn 15e voor de 2e keer vader werd. Bij alweer zijn 2e vrouw!

Een ander uitje was het Natural Historic Museum. Hier liggen onder andere echte resten van dinosaurussen, zelfs een van 5 meter hoog. Echt heel gaaf.

En ik ben een dag naar een boedhistisch tempelcomplex geweest. Dit was best wel indrukwekkend, mede door de monniken die daar rondlopen. De tempels hebben allemaal prachtige vormen en kleuren. De grote verassing bevond zich echter in de grote tempel. Daar stond een goudkleurig beeld van meer dan 25 meter hoog. En dan sta je wel even met open mond als je dat niet verwacht. Is echt heel hoog!

Foto's maken is overigens op elke toeristische plek verboden, tenzij je relatief veel geld betaald. Hierdoor heb ik van deze trekpleisters maar weinig foto's kunnen maken. Meestal even stiekem, maar dan stonden ze opeens naast je naar de beveiligingscamera's te wijzen. Kon ik alsnog betalen.

Het straatbeeld in Ulaan Baatar is heel druk en lawaaig. Toeteren vinden ze hier helemaal geweldig, het maakt niet uit waarom. En het liefst extra lang. Als je de straat over wil steken moet je extra goed opletten, want de stoplichten staan er voor de sier. En op elke hoek van de straat is een karaoke-cafe, echt Aziatisch natuurlijk.

Maar het echte avontuur begon vandaag pas. Het is gelukkig alweer twee dagen prachtig weer en ik wilde nog een mooie trip maken door een natuurgebied ten oosten van Ulaan Baatar. Met een andere backpacker, een Poolse ex-soldaat, ging ik vanmorgen op zoek naar de bus die ons hierheen zou brengen. Na lang zoeken vonden we de juiste halte. Maar de bus kwam gewoon niet.. Gelukkig stonden er nog 4 mensen te wachten op dezelfde bus; een Tsjechisch koppel en een broer & zus uit Enschede. De eerste Nederlanders die ik tegenkom! Met hen zijn we met een andere bus naar het dichtstbijzijnde dorp gegaan en hebben daar een minibusje genomen. Dit was nog een survival op zich, want hij wist de weg niet precies. En als klap op de vuurpijl kwamen we ook nog met het minibusje vast te zitten in een grote plas.. We konden geen kant meer op. Met behulp van andere Mongolen en een auto lukte het uiteindelijk, na vele pogingen, om het busje er uit te slepen.

Eenmaal aangekomen in het natuurgebied waren we alles weer vergeten. Het is hier zo mooi! Het is zo'n groot en uitgestrekt land, dat je overal om je heen natuur hebt. Bergen, heuvels, prachtige rotsformaties en velden die eruit zien als biljartlakens. Het enige niet-natuurlijke zijn de witte gers, de tenten waarin de Mongolen eeuwen lang in woonden en sommigen nog doen.

Samen met mijn Poolse makker ben ik de bergen in gegaan. Dit is erg goed voor mijn conditie, en nog leuk ook. Het uitzicht bovenaan zo'n berg is onbeschrijflijk. Ik hoop dat de foto's een beetje goede indruk geven. Er lopen ook veel wilde dieren rond, zoals jaks, paarden, koeien, kamelen, wilde honden en de schapen & geiten niet te vergeten. Er is ook een gigantische rots die eruit ziet als een schildpad.

Na de mooie trip werden we door een andere auto terug gebracht naar de stad.Onderweg kregen we een verassende toegift. Vanuit de auto zagen een grote arend of adelaar op een paal zitten en wilden er een foto van maken. De chauffeur stopte de auto gewoon en nam ons mee naar de roofvogel. Er kwamen twee mannen aangelopen en voor ik het wist had ik het gigantische beest op mijn arm staan!

Mongolie is echt een prachtig land, vooral als je buiten de stad komt. Het is ook nog lekker rustig qua toerisme. Als ik meer tijd had zou ik in zo'n ger gaan slapen of de Gobi desert gaan bezoeken. Gelukkig rijden we morgen met de trein gedeeltelijk door deze woestijn heen.

Zoals gezegd, morgen vertrek ik alweer. Nu naar Beijing, China. Weer een prachtig land :-D

PS: Voor de mensen die het gemist hebben: Ik heb de foto's van het begin, Riga, Moskou, Yekateringburg, en Irkutsk ge-update. De foto's van Mongolie zet ik erop als ik in Beijing ben.