In alle vroegte werden we van ons guesthouse in Kota Bharu naar het treinstation van Wakaf Bharu gebracht. Er stond weer eens een trein op het programma! Deze keer was het de beroemde Jungle Train die dwars door het binnenlandse oerwoud naar het zuiden trekt.

We hadden onszelf voorbereid op een krakkemikkig boemeltje, waar vast alles mis mee zou zijn. Maar het tegendeel bleek waar te zijn. De trein was redelijk nieuw en de stoelen zaten prima. Er hing zelfs een lcd-flatscreen aan de muur! En nee, we zaten niet in de 1^e klas. Er was alleen maar een 2^e klas.

Het uitzicht waarvoor we deze trein voornamelijk namen, bestond in het begin nog uit (voor ons al normale) palmbomen en velden. Maar nadat we een aantal gigantische rotsen voorbij waren liet de dichte jungle zich dan echt zien. Als de trein vaart maakte zag je van twee kanten een groene waas voorbj schieten, net een achtbaan.

7 uur later kwamen we aan in Jerantut, aan de rand van Taman Negara. De optie om daar een jungletrekking te gaan doen lieten we deze keer voor wat het was. Even geen bloedzuigers aan onze voeten. En de verhalen die we over deze jungle gehoord hadden waren nou ook niet zo denderend. Na een nacht in het spookstadje aan de rand van het gebied, namen we de minibus naar de Cameron Highlands.

De Cameron Highlands zijn, zoals wel duidelijk is, de hooglanden van Maleisie. Het is er dan ook gelijk 10 graden koeler en dat is wel even lekker zeg! Bij de eerste uitzichten op de prachtige heuvels ging de airco uit en het raam ouderwets open. Even lekker die wind in de haren. J

In het guest house, waar overigens een goed sfeertje hing, werden de lange broeken en vesten uit het stof gehaald en kropen we lekker tegen elkaar aan. 's Avonds in de Jungle Bar voelden we ons al snel welkom en onder het genot van een potje Shithead (met diverse internationale regels ;) ) groeide onze kennis over de aankomende plekken, zoals Kuala Lumpur en Indonesie.

Met een zwaar hoofd stonden we de volgende ochtend klaar voor een tripje door de omgeving. Lekker lui werden we met een busje van een rozentuin, via een aardbeienkweek, naar een vlindertuin/kleine beestenboerderij gebracht. Waarna we de bekende BOH-theeplantages en fabriek bezochten. Best interessant, maar het uitzicht stal toch echt de show. (zie foto's)
De dag werd afgesloten met een bezoek aan een bijen-farm en een Chineze Budhistische tempel.

Wat we nog even kwijt willen is dat echt iedereen die we in Maleisie tot nu toe zijn tegen gekomen vriendelijk is. Er zijn misschien wat vooroordelen over de Islam, maar we voelen ons hier als ‘ongelovige westerlingen' altijd overal meer dan welkom. De Maleisiers zijn ook altijd erg nieuwsgierig over wat wij in Nederland doen en hoe we het in hun land vinden. We kunnen dan ook zonder twijfel zeggen dat Maleisie het vriendelijkste land in Azie is! (onder voorbehoud ;) )

Helaas kan het verblijf in de koele Cameron Highlands niet te lang duren, want hoofd- én wereldstad Kuala Lumpur zit op ons te wachten. We gaan zien of alle verhalen kloppen!