Lezers! U leest een keertje mee in het reisverhaal van Markus Monnikendam, voor 2 weekjes reisgenoot van Joey en Nienke... Daarna reizen we afzonderlijk weer verder. Zo gaaf ik het vind in het verre oosten, zo fijn het is hun na een half jaar weer te vergezellen.

Jakarta als beginstation van mijn reis door Zuid-Oost Azie. Het krioelt hier van de taxi-chauffeurs en verkeer. Hoge gebouwen en grote merknamen pronken bovenaan de hoogste torens van de hoofdstad. Bij aankomst in het chique hotel eerst wat bijkletsen met een Heineken-biertje in de jacuzzi, naast het zwembad. Goed geregeld door de hoofdpersonen van dit avontuur. Een goed begin van mijn avontuur. Daarna zochten we een leuke club. Duur duurder duurst, biertje 10 euro per stuk. Daar zegt AbinA u tegen. We werden op de foto gevraagd door 2 Javaanse homo´s (...leuke binnenkomer...) en hun vriendinnetje. Toen we hen vroegen naar een hot-spot werd dit uiteindelijk met hun gezelschap een hippe karaoke-bar. Na een foto-sessie met onze nieuwe vrienden namen we afscheid van dit stel. Wat een aandacht. We lijken wel pop-sterren.

Dag 2; Bodor werd opnieuw erg vermakelijk, mede-doordat we het een lange nacht tegemoet gingen met de mensen van de guest-house. Wat opervlakkig begon eindigde om 7 uur 's ochtends in de laatste dorp-club die nog open was. De mix van bier die direct door de 20% sterke rode wijn werd gemengd hakte er de volgende ochtend goed in.
Dag 3 kon niet laat genoeg beginnen dankzij de gezellige 2^e nacht. We weten hier de middag toch nog een natuurpark (botanische tuin) doorheen te bezoeken. De tropische regenbui drukte de pret in dit nogal saaie park niet. De schitterende bloem van het affiche, die er 360 dagen per jaar NIET is, evenmin. We zitten in een safari-park maar wij zijn de circus-aapjes hier in dit dorp.

Dag 3; Bandung was leuk door de vele gigantische Shopping-Malls. Een bijzondere ervaring. Ik vind de aandacht van alle mensen nogsteeds onwerkelijk. Toeteren, roepen, fluisteren en fotograferen. Dag 4 in Bandung was fan-tas-tisch. Een festival waar honderden kinderen op af kwamen. Een of andere hoge pief binnen de politiek kwam een bezoekje brengen aan het dorp dus de paradepaardjes werden van stal gehaald. Het zag er schitterend ingestudeerd uit. Onze Hollandse koppies zouden later deel uitmaken van de show...
Misschien zeggen de foto´s in de bijlage voldoende om een indruk te geven. Wij werden de hoofdact voor de kinderen. Toen de host geen aandacht meer kreeg van het publiek door tussenkomst van deze westerlingen besloot de organisatie ons mee te nemen als VIP´s, en mochten wij vooraan op het podium. Veeer weg van de kinderen. Verwend men eten, drinken en andere lekkernijen nog net niet op de stoel van de koning genieten van de show. Eigenwijs als we waren gingen we toch weer aan de wandel. Incognito bleek onmogelijk. Dan maar een spectacel maken van deze aandacht. Kinderliedjes zingen, dansen en gekke-bekken-trekken. Enkel de act met de echte parade-paarden wist de aandacht van ons te onttrekken. Een bijzondere gebeurtennis.
Hierna vertrokken we per Ojek (busje met openstaande deuren) en trein naar surfdorpje Pangandaran.

Pangandaran was zwemmen, surfen (GAAF!!!), aapjes kijken, snorkelen en bakken op het witte strand. De eerste ochtend bij het ontbijt in het Bamboe cafe werden Joey en ik (Nienke was iets later) vergezeld door een dove dame. Toen ik er 30 minuten na mijn onwaking uit een diepe nachtrust - na ellenlang handgebaren - achterkwam dat ze wel gezelschap wou geven in mijn hotelkamer was ik eruit... Gekkenhuis. Mijn bananenpannekoek won overigens de wedstrijd van dit brutale aapje. 's Avonds maakten we deel uit van de officiele muziek-clip van een Indonesische Reggae band (Reggae-Stone'). Aan het strand bij een kampvuur maakten we er met hen een gezellige avond van. Wederom een latertje.Verder heerlijk bijkomen op deze top-locatie.

Yogyakarta was een risico gebied door de actieve Merapi vulkaan. Mondkapjes gekocht welke we uiteindelijk nauwelijks nodig hadden. We arriveerde net nadat de grootste stofwolk over gekomen was. De regen had het grootste gedeelte reeds weggespoeld. De uitlaatgassen van de ogenschijnlijk miljarden scooters lijken mij vele malen slechter voor de luchtwegen. Yogyakarta is verder een prima stad. Groot maar knusser dan Jakarta. De hindoeistische tempels van Prambanan waren erg mooi. Jammer genoeg dat vele stenen van deze tempels verwoest zijn geraakt door de aardbeving in 2006. Wij Nederlanders hebben als kikkerlandje deze tempel nog gerenoveerd in 1936, waar president Soeharto deze klus 4 jaar na de 2^e wereldoorlog afmaakte (niet zelf natuurlijk, want dat zou gek en een hele klus zijn). In 1949 hebben wij de vergeten kolonie Java (Indonesie) overigens tot onafhankelijk verklaard. De tempels maken het foto gedeelte van dit gedeelte van de reis zeker waard.

Probolinggo fungeerde voornamelijk voor de doorreis naar het toeristisch Bali en schitterende Lombok. Wij hebben ons hier met lekkere hapjes en kaartspelletje evengoed prima vermaakt. Onze knusse home-stay deed de tropische regenbui vergeten.

Op naar Bali en Lombok!

Namens Nienke en Joey, Markus.