Het is alweer bijna een maand geleden sinds ons laatste verhaal. Dus hoog tijd voor een update!

Rond Kerst en Oud&Nieuw hadden we allebei winter break. Op Pragati en Nienke's school was door de recente verhuizing nog genoeg te doen, dus besloot Joey deze twee weken mee te helpen. De buitenmuren van de nieuwe locatie konden wel een likje verf gebruiken en we pobelden om aan de slag te gaan.

De 1^e week hebben we benut om het schoollogo op de straatmuur te schilderen. Een lastig klusje, want ons voorbeeld bestond uit een visitekaartje die zo'n 500x vergroot diende te worden. Maar met een warm zonnetje in het gezicht en veel plezier is het Nilam en Jeewan gelukt!

‘Nilam en Jeewan?', zul je denken. Dat zit zo: Van de kinderen in ons huis hebben we Nepalese namen gekregen. Onze namen Nilam (blauwe saffier) en Jeewan (leven) worden door iedereen hier gebruikt. We zijn er al helemaal aan gewend en noemen elkaar soms ook zo. :)

Onze reputatie als creatief duo leverde ons veel extra klusjes op. We hebben tussendoor nog deurbordjes getekenend, plaatjes opgeplakt, papier gesneden (A1 is goedkoper dan A4, dus moet met een mes in achten gesneden worden!..), stenen beschilderd, naamplaatjes gemaakt en nog veel meer.

We wilden natuurlijk ook meer van de stad zien dan alleen de scholen en onze buurt, en besloten te gaan sight seeen. We zijn er een dag op uitgetrokken en hebben één van de belangrijkste hindoestaanse tempelcomplexen ter wereld bezocht: Pashupati. Onder begeleiding van een hennaroodharige gids hebben we bijna 3 uur rondgelopen en onze ogen uitgekeken.
De heilige tempel die als bedevaartsoord wordt bezocht, inclusief gouden stier, was verboden terrein voor ons. Maar de gids wist toch een mooi plekje aan te wijzen vanwaar we een foto konden maken.

Het meest indrukwekkend waren de crematies. Aan de rivier (die uitmondt in de heilige rivier Ganges) worden op plateau's die zijn ingedeeld in rang van kaste, lichamen gecremeerd. In bijzijn van familie worden de lichamen ritueel in brand gestoken. Het is een komen en gaan en we zien dan ook meerdere crematies tegelijk. Na afloop wordt de as emmer voor emmer de rivier in gespoeld. De rivier is zo dichtgeslibt door de as, dat er hele eilanden in zijn ontstaan en er dus weinig van over is.
Een onvoorstelbaar beeld voor ons is dat als je de rivier afloopt, je mensen ziet die hetzelfde stroompje gebruiken om zichzelf en hun kleren in te wassen.
Na het bezoek aan Pashupati namen we vol van alle nieuwe informatie en indrukken de bus terug naar huis.

De 2^e en tevens laatste klusweek hebben we met behulp van leraren en familie de muren rondom de speelpleintjes beschilderd. Nienke mocht zich helemaal uitleven op een thema.
Het tempo lag lekker hoog en na 4 dagen waren zebra's, apen, vogels, een slang, giraffe en een olifant de nieuwe kleurrijke bewoners van deze zes muren. Het eindresultaat mag er wezen, al zeggen we het zelf! ;)

Toen was het tijd voor Nienke haar verjaardag! Bij het bedenken van een kado was er eigenlijk maar één ding dat ze graag wilde; een warme douche. Daarom hebben we het hele weekend Nienke's b-day gevierd in een hotel in toeristisch Thamel. We hebben heerlijk Italiaans gegeten, veel geskyped met thuis, geshopt en al onze kleren laten wassen. Het was TOP! :D
Daarnaast is ze ook thuis verrast en kreeg op de avond van haar verjaardag een grote taart met haar naam erop van Niken, Pragati en de kinderen. Heel lief, ze voelde zich zo ver van huis, toch erg jarig.

De laatste weken zijn voorbij gevlogen. In huis is het super gezellig en erg huiselijk. We leren de heerlijkste curry´s maken, helpen in het huishouden, we vermaken de kids en spelen vaak kaart spelletjes met Niken en Pragati. Na ons weekendje was de vakantie over en konden we weer serieus aan de bak. Joey keek tussen het lesgeven door niet meer op van de rake klappen die leerlingen nog gewoon van de leraren krijgen en Nienke ging creatief haar eigen gang op haar school.

Ook hieraan kwam een eind. De laatste dag op school was er voor ons beide een van veel verrassingen. Nienke werd verrast met cadeautjes en een kaart gemaakt door alle kinderen van de school. Na een mooie schoolfoto werd ze door iedereen met veel bedankjes uitgezwaaid.
Voor Joey´s afscheid was er zelfs een hele ceremonie georganiseerd. Na een mooie speech van de principal, vele tekeningen en een budha-beeldje, werd er ook nog een liedje van Green Day (zijn ze hier fan van) voor hem gezongen. Als afsluiter kreeg hij een tika (rode stip) op het voorhoofd, een Nepalese muts op en een ere-sjaal om.
Een aparte, maar indrukwekkende belevenis voor ons!

Na anderhalve maand op één plek is het, ondanks de leuke mensen die we hebben ontmoet en de fijne omgeving, heerlijk om weer verder te reizen. Onze volgende bestemming is het natuurrijke Pokhara, 6 uur rijden van Kathmandu. De ideale plek om ons bezoek aan Nepal mee af te sluiten.