Na een vroege busrit vanuit Pokhara, kwamen we in de middag aan bij de grens van India. Het stelde niet zoveel voor; een poort met ‘Goodbye' en een poort met ‘Welcome to India'. Daartussen twee hokjes verstopt in de drukke stoffige straat waar we onze stempels op de visums kregen.
Natuurlijk doken er gelijk allerlei gasten op ons af met bus- en jeepkaartjes. Maar we bleven rustig, wisselden wat dollars om in Indiase roepies en besloten met de jeep naar Gorakhpur te gaan. Hier zouden we later de trein naar Varanasi pakken. Onderweg werden we flink vermaakt door de massa's Indiers op de fiets, scooter of auto.
De ouderwetse spencer is hier trouwens helemaal in! De mannen dragen het over een overhemd en de kleurvariaties zijn groot. Vooral de oranje met glitters is een topper.

Het liep allemaal best voorspoedig en 2 uurtjes later stonden we op het, wederom drukke, treinstation. Terwijl Nienke in de rij ging staan voor info, ging Joey ‘even' buiten pinnen. Indiers hebben blijkbaar ook minimaal 3 pasjes en het duurde dan ook 20 minuten voor hij eindelijk aan de beurt was.
Terug op het treinstation was Nienke erachter gekomen dat we ons moesten inschrijven in een ‘Registration Office' 800 meter terug, voor een treinkaartje. We waren niet de enige die zich in een poppenkast dachten te bevinden, want een ander Nederlands stel en twee Japanners liepen gezellig met ons mee. Gelukkig waren er nog tickets voor de nachttrein diezelfde avond en we besloten met ze allen ergens te gaan eten om de 5 uur wachten te doden. Het was erg gezellig!

Om 22:15 uur zou de express naar Varanasi moeten vertrekken, maar 3 uur later stonden we nog steeds op het koude perron van Gorakhpur. Toen deze eindelijk arriveerde waren we blij dat we een 1-Class Sleeper hadden, want de overige passagiers vochten zich letterlijk bij de 2^e klassers naar binnen. Veilig in ons bedje dommelden we, ondanks de non-stop toeterende trein, in slaap.

Met nog een uur vertraging kwamen we dan toch echt aan in Varanasi, één van de heiligste steden van India. En dat is te merken. Overal zie je pelgrims en andere hindoe-aanhangers. Het is een drukte van jewelste. Er ligt ook overal afval. Vuilnisbakken zijn schaars.
Met een riksja reden we via drukke wegen en smalle steegjes vol Indiers, koeien, honden en geiten naar ons guest house. Deze is heel gezellig, maar wel een beetje basic. De alom bekende hurk wc is er ook weer bij.
De gebouwen zijn hier allemaal op elkaar gestapeld. En als je op het dak staat, lijkt het net alsof je in de film ‘The Kite Runner' bent beland. Overal om je heen zie je vliegers die door jongetjes op de verschillende daken worden bestuurd.

Het is behoorlijk acclimatiseren in India na het rustige Nepal. Maar we hebben geen haast en wandelen door de straten en langs de heilige rivier Ganges, waar de hele dag door ceremonies gehouden worden. Ook crematies, zoals we die in Kathmandu zagen, maar dan 24/7. Joey wilde nog een foto maken van dit tafereel, maar dat werd niet gewaardeerd. De politie werd er bijgehaald en dreigde met een gevangenisstraf óf 100 euro betalen (jaja, het is Azie). Na een lange discussie is Joey ervan afgekomen met een ‘boete' van 15 euro. Maar even beter opletten waar we wel en geen foto's mogen nemen dus..

We genieten van het steeds warmer wordende weer en het lekkere eten. Vooral van Thali kunnen we geen genoeg krijgen. Dit is een groot bord gevuld met 3 verschillende sauzen/curry's en rijst en chapati's (pannekoeken). En dat voor 1 euro!
Nienke heeft om hygienische redenen besloten alleen vegetarisch te eten in India. Wat geen probleem is want het eten is heerlijk! Joey gaat kijken hoe lang hij het zonder vlees volhoudt. ;)

Een grappige gebeurtenis was toen in één van de steegjes twee honden met elkaar aan het vechten waren en de aanwezige koe het blijkbaar niet aan kon zien. Ze draaide zich om en rende als een stier op de twee vechtersbazen af. En het werkte nog ook! Niet zo gek dat koeien hier als goden worden gezien. :)

Zometeen gaan we naar de Golden Tempel (helaas verboden te fotograferen) en daarna thali eten in ons favoriete restaurantje. En dan met de riksja naar het station, waar we op de nachttrein stappen. Op naar Calcutta!

Ps: Vandaag is de zomer hier officieel begonnen :D