Vanuit het vliegtuigraampje zag ik de Verenigde Arabsiche Emiraten na uren van zand opduiken. Ongelooflijk wat ze vanuit het niets hebben kunnen creëren.
Aangekomen op Sharjah Airport, kreeg ik van een man in wit gewaad en hoofddoek mijn ‘visa on arrival'. Mijn backpack kwam al snel de band afrollen en buiten stond de airco-taxi klaar om mij naar het hotel te brengen.

Alles is hier nieuw en schoon. Dat is wel even wat anders dan in India!
De weg naar hartje Sharjah (één van de 7 emiraten) gleed onder me door. Onderweg zag ik veel zand en aangelegde stukken gras en bomen. En niet te vergeten; grote auto's.

Eén van de dingen die anders zijn dan in de rest van Azie, zijn de prijzen. De taxi en het hotel kosten even veel als in Europa en het is maar goed dat ik hier 2 daagjes blijf. De service is overigens wel helemaal top. En de mensen dringen niet meer voor! Al op het vliegveld merkte ik dat aso's direct op hun inhaalacties aangesproken werden.

Sharjah zelf heeft niet zo veel te bieden. Het was inmiddels alweer avond en ben de buurt een beetje gaan verkennen. Maar op de Clock Tower na, was ik snel klaar. Ik voel me hier wel erg op mijn gemak. Ondanks dat het donker is en ik alleen op straat loop, voel ik me volkomen veilig. Het is heerlijk om eens niet aangestaard te worden of op je spullen te moeten letten. Het heeft vast te maken met het feit dat 90% van de inwoners elders geboren is. Bijna iedereen is allochtoon!

De volgende ochtend ben ik druk in de weer geweest met Cheaptickets. Eén van mijn twee tickets voor de vlucht naar Cairo was gecanceled en ik moest nu snel wat anders regelen. Het contact met de reisorganisatie was dramatisch en pas na telefoontjes van mijn ouders en Bianca werd duidelijk wat ik moest doen. Het werd uiteindelijk één van de laatste 9 stoelen op een directe vlucht van Dubai naar Cairo.

Ik heb daarna de bus naar Dubai gepakt. Klinkt gek, maar het is hier zó klein! Onderweg raakte ik aan de praat met een Filipino die hier ook grote delen van het jaar werkt. Ik sprak hem maar even, maar toen ik de bus uitstapte kreeg ik een energie gevende magnetische ketting van hem. ‘Werkt goed bij jetlags', zei hij. We gaan het zien.

Met de hypermoderne metro (het is net alsof je in de toekomst bent beland) reed ik naar het westen van Dubai. Daar waar de beroemde Palm eilandjes (een in de zee opgepompte groep eilanden in de vorm van een palmboom) liggen en waar het enige ‘7-sterren hotel ter wereld' in de vorm van een zijlschip, Burj Arab zich bevind. Om een goed beeld te kunnen hebben ben ik op de bluf een duur hotel binnen gelopen en ben stiekem met de lift naar de 40^e verdieping gegaan. Eenmaal boven (in het restaurant) had ik een indrukwekkend uitzicht over de witte Palm eilanden. Ongelooflijk waar de mens toe in staat is!

En toen moest het grootste wonder nog komen. Ik stapte de metro weer in en stapte uit bij ‘Burj Khalifa/Dubai Mall'. Vanuit het metroraam zag ik hem al boven alles uittorenen, maar als je er dan echt voor staat is het nóg indrukwekkender. Ik stond voor de Burj Khalifa, beter bekend als Burj Dubai, verreweg het hoogste gebouw ter wereld! Met haar 828 meter helpt ze de omringende wolkenkrabbers aan een minderwaardigheidscomplex. Echt niet normaal hoe hoog het is. Elke keer als ik omhoog kijk voel ik een duizeling en valt mijn mond open. Check de foto's.

Ik moest even bijkomen en wat eten. Waar kan je dat beter doen dan in de Dubai Mall ernaast? Maar denk niet dat je even snel een geschikt eettentje gevonden hebt.. Ook deze mall is één van de grootste ter wereld. Er is zelfs een valet parking! Als je binnenloopt denk je niet dat je in een winkelcentrum bent. Het is zo ongelooflijk luxe. Naast alle grote merkwinkels is er ook een zee-aquarium, een waterval en een ijsbaan met tribune. De mall heeft zoveel gangen, roltrappen en binnenpleintjes dat ik in no-time verdwaald ben. Via één van de vele info desks kom ik dan eindelijk bij de vertrouwde Subway aan. :)

Eenmaal buiten was het al donker en begon er net een licht & watershow. Ze doen hier echt alles aan de mensen tevreden houden! Natuurlijk nog een paar mooie plaatjes van de Burj ‘by night' geschoten en daarna moe, maar voldaan de metro terug naar het hotel gepakt.

Het waren twee fantastische dagen. ;) Hoewel ik hier maar kort was, heb ik niet het idee dat je hier veel langer hoeft te blijven. Het enige wat ik niet heb kunnen doen was de woestijn safari. Maar ik denk dat ik in Egypte wel genoeg zand zal zien. Op naar Afrika, het 3^e continent deze reis. En op naar Cairo, waar ik samen met Nienke op zoek ga naar mummies en pyramides!