Een hele dag hadden we in Cairo gewacht op het moment dat we ´s nachts de vlucht naar Istanbul konden pakken. Voor niks, bleek later. Om 01:00 uur stonden we bij de incheckbalie, waar het wel erg lang duurde voordat wij onze tickets kregen. Zegt de dame opeens dat onze vlucht gisteren al vertrokken was!.. Omdat het een nachtvlucht was, had het de datum van de volgende dag. ‘Wat een amateurs zijn wij', zeiden we tegen elkaar.

Bij de balie van Turkish Airlines konden we nog wel snel een nieuw ticket kopen. De man liet ons even schrikken door te zeggen dat het 195,- per persoon zou kosten. Gelukkig bedoelde hij Egyptische ponden, dus kon het bedrag door 8 gedeeld worden. Goede service voor iets wat onze eigen schuld is. :)

Met wat vertraging kwamen we om 05:00 uur aan op Ataturk Airport. Tot onze verbazing moesten we nog wel een visum kopen; ‘Turkije hoort toch bij de EU?'. Nog even in de rij voor de douane en de backpacks van de band af vissen en vervolgens met de metro naar ons hostel. Zelfs het overstappen op een echte stadstram ging soepeltjes. We hadden al echt het gevoel dat we in Europa terug waren. De tram was stampvol (spitsuur), maar ook doodstil om dit vroege tijdstip. En niemand die echt naar ons omkeek. Héérlijk.

Vanuit de tram kregen we al een mooi beeld van Istanbul. Wat een prachtstad! We reden over de Galatabrug, waar ons hostel om de hoek lag. Wel erg basic en viezig, maar de eigenaar is onwijs relaxed en spaced ‘em letterlijk de pan uit. Inmiddels slapen we al 4 nachten in een 2-persoonskamer voor de prijs van een dormbed, omdat hij te lui is om de stapelbedden te verschonen.

De afgelopen dagen hebben we vooral veel door de stad gelopen. Als we over de brug, langs de vele vissers, naar het centrum lopen, vergapen we ons elke keer weer op het uitzicht. Istanbul is een beetje heuvelachtig en zorgt ervoor dat de huizen en moskeeën allemaal goed in beeld zijn. De moskeeën zien er mooi uit en laten zich allemaal tegelijk horen als het tijd is voor het gebed. Dan hoor je van alle kanten zingende en biddende imams door de luidsprekers. Inmiddels bekend, maar nog steeds erg indrukwekkend.

De moskeeën geven een Arabisch/Islamitisch beeld van Istanbul, maar als je op straat loopt merk je dat deze stad ook Westers is. De ene vrouw loopt met een hoofddoek op, de ander in een sexy jurkje. En dit alles gaat prima samen. Menig land (Europees en Aziatisch) zou hier een voorbeeld aan kunnen nemen. Dit is de toekomst.

We hebben ook een kijkje binnenin de Blauwe moskee genomen. Het Topkape paleis van de Sultan was helaas gesloten, maar het oude Dolmabahce paleis (waar ook volksvader Ataturk zijn laatste adem blies) in het oosten van de stad was een goedmaker. De muren, plafonds, vloeren, deuren, echt alles is prachtig versierd. En de aparte vleugel voor de harem was erg interessant. Mooie kamers met ‘sultansize' bedden voor de dames en een aparte kamer (met kachel) voor de belangrijkste vrouw van de sultan, zijn moeder.

In Istanbul ontkom je er niet aan om te gaan shoppen. Los van de kleine en grote bazaars, met geurige kruiden en glimmend zilverwerk, zijn er ook lange winkelstraten die zigzaggend door elkaar lopen. De ene keer bergop-, dan weer bergafwaarts. Het ontbreekt ‘em nog aan een lintje van de Avondvierdaagse, want we hebben véél gelopen. Het was wel erg fijn, want nu konden we mooi de laatste kadootjes op de kop tikken.

Morgen is de dag dat we eindelijk weer naar huis gaan! Ja, voor degenen die het nog niet wisten, we vliegen samen terug naar Amsterdam. Het plan om via Oost-Europa naar Nederland te reizen is even in de wacht gezet. Dat komt nog wel. We hebben op dit moment zóveel moois gezien en zijn al zo lang op pad, dat we erg veel zin hebben om iedereen weer te zien!

Dit was ons laatste reisverhaal. We hopen dat jullie van onze verhalen en foto's genoten hebben. Wegezien dat niet alleen onze vrienden en familie ons gevolgd hebben, maar dat ook onbekenden via internet op onze site terechtkwamen. Sommige verhalen zijn zelfs meer dan 700 keer bekeken! Als afsluiter hebben we een lijst samengesteld met toppers en floppers van onze mooie reis.